คุณรู้หรือไม่ว่าการบำรุงรักษาส่วนช่วงล่างของรถขุด

คุณรู้หรือไม่ว่าการบำรุงรักษาของช่วงล่างส่วนหนึ่งของรถขุด?

เรียนรู้สามัญสำนึกเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้ มันจะทำให้งานของคุณมีประสิทธิภาพมากขึ้น

วันนี้เรามาพูดถึงการบำรุงรักษาและข้อควรระวังของส่วนแชสซีของรถขุดกันแม้ว่าส่วนแชสซีจะเป็นเหล็กเล็กน้อย แต่ก็มีความสำคัญมากสำหรับรถขุด และยังมองข้ามได้ง่ายที่สุดอีกด้วยส่วนแชสซีส่วนใหญ่แบ่งออกเป็น: ลูกกลิ้งติดตาม, ลูกกลิ้งขนส่ง, ล้อนำทาง, ล้อขับเคลื่อน, แทร็ก, ที่เรียกกันทั่วไปว่าพื้นที่สี่ล้อ

ติดตาม ลูกกลิ้ง

ล้อด้านนอกของลูกกลิ้งและเพลาหลักรองรับด้วยซีลน้ำมันแบบลอยตัว

ลูกกลิ้งอยู่ใต้ X-frame ของเครื่องขุดโดยทั่วไปมีลูกกลิ้งขนาด 20 ตันเจ็ดตัวที่ด้านหนึ่งสองคนมีตัวป้องกันรางโซ่ตีนตะขาบในการทำงานประจำวัน พยายามหลีกเลี่ยงไม่ให้ลูกกลิ้งแช่อยู่ในน้ำโคลน น้ำแข็ง และหิมะเป็นเวลานานหลังจากทำงานเสร็จทุกวัน ควรยกตีนตะขาบข้างเดียวขึ้น และควรขับมอเตอร์เดินเพื่อสลัดโคลนและเศษขยะอื่นๆ บนตีนตะขาบ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการก่อสร้างในฤดูหนาว ต้องรักษาลูกกลิ้งให้แห้ง เนื่องจากมีซีลลอยอยู่ระหว่างล้อด้านนอกและเพลาของลูกกลิ้งหากมีน้ำก็จะแข็งตัวในตอนกลางคืนเมื่อรถขุดถูกย้ายในวันรุ่งขึ้น ซีลและน้ำแข็งจะสัมผัสกันรอยขีดข่วนทำให้เกิดน้ำมันรั่วไหล ซึ่งเป็นสาเหตุที่น้ำมันรั่วไหลจากลูกกลิ้งส่วนใหญ่มักเกิดขึ้นในฤดูหนาวความเสียหายที่เกิดกับลูกกลิ้งจะทำให้เกิดความล้มเหลวหลายอย่าง เช่น ความเสียหายมากเกินไปที่ด้านใดด้านหนึ่งของลูกกลิ้ง และรถขุดอาจเดินออกนอกเส้นทางและเดินเบา

2. ผู้ให้บริการลูกกลิ้ง

ล้อรองรับตั้งอยู่ที่ตำแหน่งแท่นเหนือเฟรม X และมีหน้าที่รักษาการเคลื่อนที่เชิงเส้นของรางโซ่หากล้อของผู้ให้บริการเสียหาย รางโซ่ของแทร็กจะไม่สามารถรักษาแนวเส้นตรงได้ ซึ่งเรามักเรียกว่าการสูญเสียของโซ่ล้อตัวพาคือการฉีดน้ำมันหล่อลื่นเพียงครั้งเดียวหากมีการรั่วไหลของน้ำมันสามารถเปลี่ยนได้ด้วยน้ำมันใหม่เท่านั้นดังนั้นจึงจำเป็นต้องรักษาแท่นเอียง X-frame ให้สะอาดอยู่เสมอล้อหลีกเลี่ยงการลุยน้ำ)

3. คนขี้เกียจ:

คนขี้เกียจ ตั้งอยู่ที่ด้านหน้าของ X-frame และประกอบด้วยล้อเลื่อนและสปริงดึงที่ติดตั้งอยู่ภายใน X-frameในขั้นตอนการทำงานและการเดิน ให้ล้อนำทางอยู่ที่ด้านหน้า ซึ่งสามารถหลีกเลี่ยงการสึกหรอที่ผิดปกติของรางโซ่ และสปริงดึงยังสามารถดูดซับแรงกระแทกจากถนนที่เป็นหลุมบ่อด้านหน้าเพื่อลดการสึกหรอ

คนขี้เกียจ ส่วนใหญ่จะใช้เพื่อควบคุมกระบอกสูบที่หลวมและแน่นและหัวอัดจาระบี

ชุดประกอบสปริงที่หลวมและแน่นประกอบด้วยสปริงและกระบอกสูบที่หลวมและแน่นกระบอกขันสามารถปรับความตึงของรางได้โดยการฉีดจาระบี (เนย)หลายคนไม่สนใจรายละเอียดนี้ แต่เมื่อมีปัญหา ผลที่ตามมาจะร้ายแรงมากอย่างจริงจังเนื่องจากตำแหน่งค่อนข้างต่ำและอยู่ในสถานะที่ค่อนข้างคงที่ แกนลูกสูบในกระบอกสูบเกิดสนิมได้ง่ายเนื่องจากการไม่มีการใช้งานเป็นเวลานานและไอน้ำในอากาศ และผลการปรับไม่ถูกต้อง

จำเป็นต้องระบายกระบอกสูบที่ขันออกและเติมน้ำมันอย่างสม่ำเสมอระบายน้ำมัน – คลายหัวอัดจาระบีของกระบอกขันให้แน่นมากที่สุดหนึ่งรอบ และเนยจะถูกบีบออกจากช่องจ่ายน้ำมัน (เนื่องจากแรงดันภายในมีมาก ผู้ปฏิบัติงานต้องยืนด้านข้าง เพื่อป้องกันจาระบี ไม่ให้กระเด็นออกมาและทำให้บาดเจ็บล้มตายได้) เติมน้ำมัน – ขันหัวอัดจารบีให้แน่นแล้วใช้ปืนอัดจารบีอัดจาระบีจนตีนตะขาบเข้าตำแหน่งที่เหมาะสม

4. ขอบสเตอร์

เดอะขอบสเตอร์ ตั้งอยู่ที่ด้านหลังของเฟรม X ตัวป้องกันด้านข้างของมอเตอร์เดินและล้อขับเคลื่อนประกอบด้วยมอเตอร์เดิน กลไกชะลอความเร็ว และวงแหวนเฟืองเดินมอเตอร์เคลื่อนที่ได้รับพลังงานไฮดรอลิกจากปั๊มหลักเพื่อให้เกิดการหมุน และถูกลดความเร็วโดยกลไกการชะลอการเคลื่อนที่ จากนั้นรางโซ่ตีนตะขาบจะถูกขับเคลื่อนโดยเฟืองวงแหวนเคลื่อนที่ที่ติดตั้งบนโครงเพื่อให้รับรู้การเคลื่อนที่ของรถขุด

รายละเอียดของล้อขับเคลื่อน ด้านใดด้านหนึ่งของล้อขับเคลื่อนจะต้องอยู่ด้านหลังเสมอ เนื่องจากยึดกับเฟรม X โดยตรง และไม่มีฟังก์ชันดูดซับแรงกระแทกเฟรมมีผลเสีย และเฟรม X อาจมีปัญหาเช่นการแตกร้าวในช่วงต้น

แผ่นป้องกันมอเตอร์เคลื่อนที่สามารถปกป้องมอเตอร์ได้ และพื้นที่ภายในจะเก็บดินและกรวดบางส่วน ซึ่งจะส่งผลเสียต่อท่อน้ำมันของมอเตอร์เคลื่อนที่ความชื้นในดินจะกัดกร่อนรอยต่อของท่อน้ำมันกับกรวดมันจะรบกวนท่อน้ำมันและทำให้เกิดการสึกหรอและการรั่วไหลของน้ำมันที่เกี่ยวข้อง ดังนั้นจึงจำเป็นต้องเปิดแผ่นป้องกันเป็นประจำเพื่อทำความสะอาดสิ่งสกปรกภายใน

เมื่อเปลี่ยนน้ำมันเฟืองท้าย ให้จอดรถขุดบนพื้นเรียบ หมุนเฟืองท้ายจนช่องถ่ายน้ำมันอยู่ด้านล่างและตั้งฉากกับพื้นขันปลั๊กถ่ายน้ำมันให้แน่นเมื่อเติมน้ำมัน และเติมน้ำมันจากช่องเติมน้ำมันด้านบนน้ำมันไหลออกได้

5. ติดตามรองเท้า

เดอะติดตามรองเท้า ส่วนใหญ่ประกอบด้วยรองเท้าตีนตะขาบและโซ่เชื่อมโยง และติดตาม รองเท้าแบ่งออกเป็นแผ่นเสริม แผ่นมาตรฐาน และแผ่นขยายแผ่นเสริมแรงใช้เป็นหลักในสภาพการทำเหมือง แผ่นมาตรฐานใช้ในสภาพงานดิน และแผ่นเสริมความยาวใช้ในสภาพพื้นที่ชุ่มน้ำการสึกหรอของรองเท้าลู่วิ่งเป็นสิ่งที่ร้ายแรงที่สุดในเหมืองเวลาเดินจะมีก้อนกรวดเข้าไปติดอยู่ในช่องว่างระหว่างรองเท้าทั้งสองข้างเป็นบางครั้งเมื่อสัมผัสกับพื้น รองเท้าทั้งสองจะถูกบีบ และรองเท้าลู่จะงอได้ง่ายการเสียรูปและการเดินเป็นเวลานานจะทำให้เกิดปัญหาการแตกร้าวที่สลักเกลียวของรองเท้าลู่วิ่ง

ติดตามรองเท้า สัมผัสกับเฟืองขับและถูกขับโดยเฟืองวงแหวนเพื่อหมุนแรงดึงที่มากเกินไปของแทร็คจะทำให้ข้อต่อโซ่ เฟืองวงแหวน และรอกคนเดินเตาะแตะสึกหรอก่อนเวลาอันควรการวัดแรงดึงคือการจอดรถขุดบนพื้นราบ และใช้แท่งยาวตรงวางบนแผ่นตีนตะขาบระหว่างฟันขับหรือล้อนำทางกับล้อบรรทุก

วัดระยะห่างในแนวดิ่งสูงสุดระหว่างรองเท้าลู่วิ่งกับแท่งยาว โดยทั่วไปอยู่ระหว่าง 15-30 มม.อีกวิธีหนึ่งคือการรองรับด้านหนึ่งของแทร็กเพื่อวัดระยะทางแนวตั้งสูงสุดระหว่างรองเท้าแทร็กและเฟรม X โดยทั่วไปค่าจะอยู่ที่ 320 -340 มม.สามารถปรับเปลี่ยนได้อย่างเหมาะสมตามสภาพการทำงานเฉพาะตัวอย่างเช่น ในเหมือง การปฏิบัติการในพื้นที่ชุ่มน้ำอาจมีขนาด 20-30 มม., 340-380 มม. และถนนที่เป็นทรายหรือหิมะอาจมีขนาดใหญ่กว่า 30, 380 มม.

ข้างต้นเป็นเรื่องที่ต้องให้ความสนใจในการบำรุงรักษาประจำวันและการทำงานของแชสซีรถขุดหากคุณมีคำแนะนำในการใช้งานประจำวัน คุณสามารถเข้าสู่ระบบได้ บนเว็บไซต์ของเรา:

https://www.qzhdm.com/ และแบ่งปันความคิดของคุณกับผู้ใช้มากขึ้น